[abrouxados] Michael Pisaro en concerto o Domingo 22 de maio na Fundación Luis Seoane

[Roberto Mallo García]

O próximo domingo día 22 de maio terá lugar o próximo concerto do Festival Sinsal Extensión Fase, desta volta contaremos coa presenza dun dos compositores máis interesantes do grupo Wandelweiser: Michael Pisaro. Nado en Buffalo (EUA), compuxo máis de 80 obras para unha grande diversidade de combinacións instrumentais, incluindo varias pezas para instrumentación variable. A súa música é fráxil e  enfatiza o coidadoso e deliberado proceso de pensamento, de tomar parte de una realidade determinada por un período de tempo (o tempo dentro da composición), e avalían a necesidade de engadir algo que xa existe nese momento (o son).

O concerto constará de dúas partes: en primeiro lugar unha improvisación a trio de Michael Pisaro, Roberto Mallo e Miguel Prado, seguida da interpretación por parte de Pisaro da súa composición  fields have ears (6).

Comezará ás 20 h e a entrada será de balde.

Máis información sobre os participantes:

Michael Pisaro

Nado en 1961 en Buffalo, Nova York; é un guitarrista e compositor. É membro do conxunto de Compositores Wandelweiser, compuxo máis de 80 obras para unha gran diversidade de combinacións instrumentais, incluíndo varias pezas para instrumentación variable.

O seu traballo realízase con frecuencia nos EE.UU., en Europa, en festivais de música, galerías de arte e espazos pequenos. foi seleccionado en dúas ocasións polo xurado ISCM para a súa participación no World Music Days festivals (Copenhague, 1996; Manchester, 1998) e tamén foi parte de festivais en Hong Kong (ICMC, 1998), Viena (Wien Modern, 1997), Aspen (1991) e Chicago (Chicago, Nova Música, 1990, 1991). tivo residencias estendidas como compositor en Alemaña (Künstlerhof Schreyahn), Suíza (Forumclaque / Baden), Israel (Miskenot Sha’ananmim), Grecia (EarTalk) e nos EE.UU. (Birch Creek Festival de Música / Wisconsin). Retrospectivas da súa obra músical realizáronse en Munich, Xerusalén, Os Angeles, Viena, Bruxelas, Curitiba (Brasil), Berlín, Chicago, Düsseldorf, Zúric, Colonia, Aarau e noutros lugares.

A música de Michael Pisaro e fráxil, e as súas obras enfatizan o coidadoso e deliberado proceso de pensamento, de tomar parte de una realidade determinada por un período de tempo (o tempo dentro da composición), e avalían a necesidade de engadir algo que xa existe nese momento (o son). A música de Michael Pisaro ocorre como una lixeirísima alteración do medio: a presencia do intérprete, do público, e a posibilidade de que un son ocorra nun momento determinado. Michael Pisaro trata de mostrar a infinita riqueza dunha situación, dun conxunto de circunstancias que sitúase parello a infinita riqueza da realidade, subtraida ou non da acción da música; ¿realmente e necesario engadir outro son nesta situación? Cada composición plantéxase como un desafío a unha situación posible, a unha toma de decisiónslpara alterar o medio.

Unha das ferramentas herdadas do traballo desenvolvo por John Cage, e o uso do tempo como material musican en sí mesmo. Tempo para compartir, para escoitarnos a nós e a o espacio, para sentir a fraxilidade da situación. Por outra banda a influencia filosófica no colectivo Wandelweiser e en Michael Pisaro neste caso e fundamental. Na última década estes compositores veñen a levar a cabo un proceso de exposición das súas obras ao límite da súa indeterminación. Moitas de estas composicións fórmanse tan só de pequenas series de palabras, ou citas de filósofos como Gilles Deleuze, Michel Foucault, Baruch Spinoza ou Alain Badiou. Esas palabras no papel, abren todas as posibilidades de acción para o intérprete, sin determinar ningún tipo de duración ou ferramenta a utilizar, tan só como un xogo a lidar entre o intérprete e o seu respecto a hora de satisfacer a composición como precepto da obra.

Nas súas propias palabras:

A miúdo teño a sensación de que estou buscando unha especie de fronteira dentro da música. Iso sería un lugar non nas fronteiras de definición entre o que é e non é música, senón en algures interno á música. O modelo para isto, na miña mente, son as cortaduras de Dedekind, que en efecto, abren un espazo infinitesimal no espazo numérico entre o que está por encima e por baixo, sen pechar o espazo infinito entre eles. (Así se atopa entre 3,1415 e 3,1416 e identifica entre eses números un obxecto infinitamente refinado matematicamente.) Ás veces parece como un espazo incriblemente pequeno no que traballar: por exemplo, nun lugar xusto por encima e por baixo da materia prima musical: acordes, escalas, duración, os silencios, as prácticas de interpretación, etc… Ás veces un camiño moi estreito a través deste espazo xera o que eu sinto como un novo mundo, onde atopo a posibilidade de suxerir unha música que está presente na súa ausencia e viceversa.

A maior parte da súa música dos últimos anos foi publicada por Edition Wandelweiser (Alemaña). El interpretou presentando en directo moitas das súas propias obras e as dos seus achegados de Wandelweiser: Antoine Beuger, Shim Kunsu, Jürg Frey e Werder Manfred, así como as obras da tradición experimental, Fluxus etc.. especialmente de John Cage, Christian Wolff, Ashley Robert e George Brecht.

Antes de unirse ao corpo docente de composición no California Institute of the Arts (onde se atopa actualmente como profesor), foi profesor de composición musical e a teoría da Música no Northwestern University desde 1986 ata 2000 onde fundou o Taller Experimental de Música (para o traballo sobre a música de Cage, Wolff, Lucier, Tenney, Oliver).

En 2006 foi galardoado cunha bolsa da Foundation for Contemporary Arts Grants to Artists Award.

Discografía recomendada:

	• An Unrhymed Chord 2008(2xCD, Album) Edition Wandelweiser Records Intérprete: Greg Stuart – Percusión
	• Within (3.2) 2010 (CDr, Ltd) Heresy Records (2) Intérprete: Miguel Prado – Guitarra
Miguel Prado

Miguel Prado ( A Coruña, 1985) é un artista que traballa coa improvisación, o son, o silencio e a performance. Trata de cuestionar as nocións de espectáculo e os roles que cada un desempeñamos dentro del, a autoría, a produción artística e as expectativas creadas ao redor desta.

Está interesado nas intervencións anónimas e en prácticas experimentais que posibiliten situacións diferentes, de natureza inestable. Buscar estratexias para que estas non terminen sendo experiencias reificadas.

O seu traballo é presentado mediante actuacións en directo,discos, composicións ou textos. Ao mesmo tempo coordina o selo discográfico Taumaturgia e realiza o comisariado de diversos concertos de música experimental e performance mediante a asociación Fase e a produtora Sinsal. O seu traballo non está suxeito a dereitos de autor.

Ten un forte compromiso coas obras do colectivo Wandelweiser, traballou coas composicións de Radu Malfatti, Manfred Werder e o mesmo Michael Pisaro, do cal editou Within (3.2) unha intepretación de guitarra aclamada pola crítica especializada.

Roberto Mallo

Roberto Mallo (A Coruña, 1980) é un improvisador interesado nos procesos de realimentación, que utiliza como peza principial nas súas actuacións. Se ben o seu principal instrumento hoxe en día é o saxofón, está cada vez máis interesado nas posibilidades da electrónica: tanto con son sintetizado por computador como a través da reapropiación de materiais da sociedade de consumo para integralos como parte do círculo realimentador.

O seu traballo está dispoñible para libre intercambio e utilización, non protexido por ningún tipo de dereitos de autor.

--
joseghast.org
taumaturgia.com